Podatki - norweski system podatkowy (VIDEO) | Sarpsborg.pl

Norweski system podatkowy zbudowany jest w oparciu o zasadę, że każdy zobligowany jest płacić podatki wg swych możliwości finansowych, po czym otrzymuje w zamian świadczenia według potrzeb. Płacone przez nas podatki są wykorzystywanie głównie na cele publiczne takie jak opieka zdrowotna, czy utrzymanie szpitali, a także edukację i sport. Nadrzędnym jednak celem podatków jest wyrównanie różnic majątkowych w społeczeństwie.

Norweskie podatki można podzielić na pośrednie oraz bezpośrednie. Te pierwsze obejmują wszelkiego rodzaju opłaty, co oznacza, że część kwoty, jaką płacimy za dany towar wpływa do kasy państwa. Drugi rodzaj zaś to przede wszystkim podatek dochodowy, czyli np. podatek od dochodu oraz z działalności gospodarczej.

Jak nie trudno zauważyć podatki to bardzo ważna część dochodów państwa. Najważniejsze jest, aby podać całość zarobku osiągniętego w Norwegii, gdyż na tej podstawie można korzystać ze świadczeń w sektorze publicznym.

Przedsiębiorca

W Norwegii istnieje prawo, mówiące o tym, iż każdy z przedsiębiorców musi zarejestrować swoją działalność gospodarczą w rejestrze podmiotów gospodarczych (Brønnøysundregisteret), a także skontaktować się z lokalnym urzędem, który ustali wysokość zaliczki podatkowej. W przypadku przedsiębiorców zagranicznych wysokość zaliczek ustala Centralny Urząd ds. zagranicznych (Sentralskattekontoret for utenlandske saker, SFU).

Prowadząc działalność należy udzielić państwu informacji o dochodzie, majątku oraz odpisach od dochodu. Informacje te zapisuje się w zeznaniu podatkowym, które otrzymuje się na przełomie marca/kwietnia po roku dochodowym. Przedsiębiorcy zagraniczni dostają je już w lutym.

Zeznanie podatkowe w wersji papierowej należy dostarczyć do 31 marca, bądź w wersji elektronicznej – do 31 maja.

Po zapoznaniu się z zeznaniem podatkowym, Urząd wysyła rozliczenie podatkowe, gdzie stwierdzone jest czy zapłacony podatek jest wystarczający. Należy dokładnie to sprawdzić, a w razie błędu można się odwołać. Rozliczenia podatkowe rozsyła się w październiku.

Pracodawca

Pracodawca ma w obowiązku odprowadzić zaliczkę podatkową według karty podatkowej. Pracodawca zagraniczny musi zaś wpłacić pobrane zaliczki do komornika lub poborcy podatkowego – oddział zagraniczny.

Ponadto konieczne jest też zapłacić składki na ubezpieczenie dla naszych pracowników, którzy korzystają z ubezpieczenia społecznego w Norwegii. W przypadku pracodawców zagranicznych karta podatkowa pracownika wysyłana jest najpierw do nich, po czym jej drugą część należy oddać podwładnemu.

Pod koniec roku należy przygotować roczne zestawienie wynagrodzeń i podatków, z którego będzie wynikała wysokość wypłaconych wynagrodzeń i świadczeń oraz kwota pobranego podatku.

Pracownik

Aby rozliczyć się jako pracownik potrzebna jest karta podatkowa. Zależnie od rodzaju pracodawcy wystawi ją inny urząd: pracodawca norweski – lokalny urząd podatkowy, pracodawca zagraniczny – Centralny Urząd Podatkowy ds. Zagranicznych (SFU). Zostanie ona wysłana najpierw do pracodawcy, który powinien przekazać pracownikowi część drugą.

W odprowadzanej przez pracodawcę składce zawarte jest ubezpieczenie społeczne. Jest to podstawą do korzystania z opieki medycznej w Norwegii. Pracownik powinien zachować odcinki z każdej wypłaty, gdyż są one dowodem na odciąganie podatku.

Zeznanie podatkowe otrzymuje się na przełomie marca/kwietnia i jest ono informacją dla państwa o dochodach, majątku i odpisach od dochodu. W przypadku pracowania u przedsiębiorcy norweskiego, zeznanie jest już wstępnie wypełnione przez pracodawcę, jednak w przypadku firm zagranicznych – nie jest, a otrzymuje się je w lutym. Termin składania zeznań podatkowych upływa 31 marca.

Po rozpatrzeniu przez Urząd zeznania, otrzymuje się rozliczenie podatkowe, w którym znajdują się wszystkie informacje na temat podatku. W przypadku, gdy uważamy, ze rozliczenie jest błędne, istnieje możliwość odwołania się.

W przypadku pracodawcy norweskiego, rozliczenie powinno przyjść w okolicy czerwca, zaś w przypadku zagranicznego – października.

Informacje na temat Urzędu Podatkowego (Skatteetaten)

Urząd podatkowy jest głównie od tego by pobierać i obliczać podatki, składki na ubezpieczenie, podatki od towarów i usług i podatki spadkowe. Prowadzi on także rejestr ewidencji ludności.

Urząd Podatkowy (Skatteetaten) składa się z Główny Urząd Podatkowy (Skattedirektoratet) w Oslo i urzędów podatkowych podzielonych na pięć regionów: Skatt nord, Skatt Midt-Norge, Skatt vest, Skatt sør i Skatt øst.

Istnieją także trzy urzędy podatkowe o zasięgu ogólnokrajowym: Centralny Urząd Podatkowy ds. Zagranicznych (Sentralskattekontoret for utenlandssaker, SFU), Centralny Urząd Podatkowy ds. Dużych Przedsiębiorstw (Sentralskattekontoret for storbedrifter, SFS) i Urząd Podatkowy ds. Wpływów z Ropy Naftowej (Oljeskattekontoret). Urząd Podatkowy (Skatteetaten) wspólnie z Inspekcją Pracy (Arbeidstilsynet), policją i Urząd ds. Obcokrajowców (Utlendingsdirektoratet, UDI) utworzyły w Oslo Centrum Obsługi Pracowników Zagranicznych. Centrum przeznaczone jest dla osób odwiedzających, także tych, które mieszkają w innych regionach Norwegii lub za granicą.

Pod tymi numerami możesz skontaktować się z Urzędem Podatkowym (Skatteetaten):
Z Norwegii: 800 80 000
Z zagranicy: +47 22 07 70 00

Biuro Centralnego Urzędu Podatkowego ds. Zagranicznych (Sentralskattekontoret for utenlandssaker) +47 51 96 96 00

Adres elektroniczny Centralnego Urzędu Podatkowego ds. Zagranicznych (Sentralskattekontoret for utenlandssaker): sfu@skatteetaten.no

Poborca podatkowy – oddział zagraniczny (Skatteoppkrever utland) + 47 51 86 89 00

Fot: sxc.hu