W przypadku podjęcia pracy u pracodawcy norweskiego, podatek pobierany jest od wszystkiego, co zostanie zarobione. Po przyjeździe do Norwegii należy zgłosić się do urzędu podatkowego, w celu otrzymania karty podatkowej. Od października 2007 roku, istnieje również możliwość pomocy w biurze obsługi cudzoziemców.
Pracobiorca / samodzielny przedsiębiorca?
Wbrew uznaniu powyższy podział ma znaczenie dla uprawnień i obowiązków. Pracobiorca otrzymuje stałą pensję wyliczoną w oparciu o wkład pracy. Zaś samodzielny przedsiębiorca ponosi samodzielną odpowiedzialność za wyniki swej pracy, a zleceniodawca może domagać się odszkodowania z tytułu błędów lub braków w wykonanej pracy.
Urząd Podatkowy jest tym, kto określa do której kategorii dany pracownik należy. W przypadku wątpliwości można przeczytać ”Mały przewodnik dla spółek zagranicznych, pracobiorców i samodzielnych przedsiębiorców” (”Miniguide for utenlandske selskap, arbeidstakere og næringsdrivende”).
Norweski / zagraniczny pracodawca?
Jak się okazuje może to mieć wielkie znaczenie dla obowiązku podatkowego w Norwegii. O tym, czy pracodawca jest norweski, czy zagraniczny decyduje miejsce stałego zamieszkania lub zarejestrowania spółki. W przypadku, gdy nie jesteśmy pewni jak jest odnośnie naszego pracodawcy, powinniśmy udać się do Urzędu Podatkowego, w celu wyjaśnienia. Jeżeli pracujesz dla pracodawcy zagranicznego, musisz przeczytać ”Mały przewodnik dla spółek zagranicznych, pracobiorców i samodzielnych przedsiębiorców” (”Miniguide for utenlandske selskap, arbeidstakere og næringsdrivende”).
Karta podatkowa
Obowiązkowa dla osób pracujących w Norwegii. Należy dostarczyć ją pracodawcy, wskazuje ona ilość odprowadzonego podatku, jaką powinien odprowadzić zanim wypłaci pensję.
W celu prawidłowego obliczenia wielkości podatku Urząd Podatkowy wymaga informacji na temat długości pobytu i wielkości spodziewanych zarobków w Norwegii.
Do wydania karty potrzebne są: ważny paszport, bądź dokument upoważniający do podróżowania między krajami UE, pozwolenie na pobyt lub pracę, umowę o pracę i D-nummer (jeśli starasz się po raz pierwszy o kartę, numer zostanie wystawiony).
Składka na ubezpieczenie społeczne
Składki na ubezpieczenie zdrowotne pobierane są z pensji jako część podatku. W przypadku, gdy pracownik objęty jest systemem ubezpieczeń rodzinnych w swoim kraju, norweskie prawo zwalnia go z płacenia takich składek na terenie Norwegii. Należy Zwróć się do Urzędu NAV w gminie, gdzie mieszkasz i złóż formularz E 101 otrzymany od władz w Twoim kraju rodzinnym. Otrzymasz zaświadczenie z Urzędu NAV, które masz złożyć w Urzędzie Podatkowym. Stawka podatku zostanie wówczas obniżona.
Pozwolenie na pracę / pobyt
Osoby będące obywatelami krajów nordyckich, nie potrzebują żadnych pozwoleń.
Obywatele Belgii, Francji, Grecji, Irlandii, Włoch, Cypru, Liechtenszteinu, Malty, Holandii, Portugalii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Szwajcarii, Niemiec lub Austrii mogą przebywać i pracować w Norwegii do 3 miesięcy bez pozwolenia. W przypadku starania się o pracę, okres ten ulega wydłużeniu do 6 miesięcy, jeśli jednak czas pobytu ulegnie zwiększeniu, należy starać się o pozwolenia na pobyt.
Mieszkańcy Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Słowenii, Czech, Słowacji i Węgier muszą posiadać pozwolenie na pobyt z prawem do podjęcia pracy zanim zaczną pracować u norweskiego pracodawcy.
Bułgaria i Rumunia stały się członkami Unii Europejskiej od 1 stycznia 2007. Osoby z tych krajów muszą jednak na razie starać się o pozwolenie na pracę i pobyt zgodnie z przepisami dotyczącymi obywateli krajów nie należących do UE/EOG.
Zeznanie podatkowe
Każdy pracownik musi złożyć zeznanie podatkowe do 31 kwietnia roku po roku dochodowym. Kieruje się je do Urzędu Podatkowego, zawartego w zeznaniu podatkowym.
Na przełomie marca i kwietnia zeznanie otrzymuje się zeznanie podatkowe, w innym przypadku należy zgłosić się do Urzędu podatkowego.
Pracownicy mają także prawo do odpisania pewnych dum od dochodów. W zeznaniu podatkowym należy zawrzeć także przysługujące ulgi.
Roczne rozliczenie podatkowe
Gdy Urząd Podatkowy rozpatrzy zeznanie podatkowe, wysyła wtedy roczne rozliczenie podatkowe (skatteoppgjør). Zawiera ono informacje o wysokości dochodu, od którego naliczony został podatek, ile podatku pracodawca odciągnął od pensji pracownika, i czy zostało wpłacone za dużo czy za mało podatku. Roczne rozliczenie podatkowe zostają wysyłane w czerwcu albo w październiku. W przypadku zapłacenia zbyt małej sumy podatkowej, urząd wysyła także blankiety dla wpłaty brakującej sumy. Należy uiścić je w terminie, gdyż grożą za przekroczenie terminu grożą odsetki.
W przypadku, gdy pracownik uważa, że rozliczenie jest błędne, może w takiej sytuacji złożyć pisemne odwołanie w Urzędzie Podatkowym.
Jeżeli przebywasz w Norwegii krócej niż 184 dni, można starać się o rozliczenie podatku przed wyjazdem z Norwegii. Należy wtedy wróć się do Urzędu Podatkowego z prośbą o przedterminowe rozliczenie podatkowe.
Fot: freeimages.com